Πειράματα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης/θανάτου

Τα πειράματα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης υπέρβαιναν κάθε κανόνα ηθικής μα και κάθε κανένα λογικής. Ο θάνατος δεν αντιμετωπιζόταν ως κάτι απάνθρωπο και ακουγόταν όλο και πιο συχνά στα αυτιά των κρατουμένων . Οι κρατούμενοι με την σειρά τους γεννηθήκαν, κατά τα λεγόμενα των ναζί , υπάνθρωποι και ο θάνατος τους έπρεπε να είναι βίαιος και Αργος. Οι συνθήκες άθλιες και απάνθρωπες. Αλλά σε καιρό πολέμου που κάθε μορφής αξιοκρατία είναι χαμένη σε ιδανικά που μοιάζουν παρελθόν, τα μυαλά των Νάζι , το θεώρησαν απόλυτα φυσιολογικό και ηθικό να θανατώσουν 7.000 ανθρώπους. Η λέξη ζωή στα στρατόπεδα, το πιο βασικό δικαίωμα του ανθρώπου, φάνταζε ουτοπία.

Αν και η εγκληματική συμπεριφορά καταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη, έπειτα από την λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου, τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Ναζί αποφασίστηκε να παραμείνουν στο παρελθόν και να ακολουθηθεί μια πολίτικη λήθης, ακόμη και εάν τα άτομα που έγιναν θύματα θα έμεναν για πάντα στοιχειωμένα από τους δαίμονες που κυριαρχούν την ανθρώπινη σκέψη. Αυτούς τους δαίμονες που όσες δίκες και εάν γινόντουσαν, δεν θα μπορούσαν να αφήσουν πίσω. Τα εκατομμύρια των νεκρών που καταμετρήθηκαν έγιναν ένας αριθμός και με τον καιρό ξεχάστηκαν . Μα αν γυρίσει κάνεις από εμάς να κοιτάξει πίσω , τα φαντάσματα που στοιχειώνουν αυτούς τους ανθρώπους είναι εμφανή και σε εμάς. Απλώς επιλέγουμε και εμείς μια πολιτική λήθης ή επιλεκτικής γνώσης. Και αυτά τα φαντάσματα ή οι δαίμονες ή όπως θα ονόμαζε κάνεις τις σκέψεις βρίσκονταν κάποτε τοποθετημένα σε μέρη που ονομάζονταν στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Μπέργκεν-Μπέλζεν, Νταχάου, Άουσβιτς, Μάουτχαουζεν..

Κάποιες λοιπόν από τις αιτίες που το παρελθόν δεν θα έπρεπε να μένει κρυφό είναι οι εξής:

ΤΕΧΝΙΚEΣ ΚΑΤΑΨΥΞΗΣ - ΕΠΙΒIΩΣΗ ΣΤΟ ΚΡYΟ

Στα πειράματα αυτά γινόταν εξομοίωση των συνθηκών που επικρατούσαν στο Ανατολικό μέτωπο, όπου χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες πέθαιναν από το κρύο ή ακρωτηριάζονταν από τα κρυοπαγήματα. Αρχικά οι  κρατούμενοι καταψύχονταν, είτε σε δεξαμενές με παγωμένο νερό και κομμάτια πάγου, είτε βγάζοντάς τους γυμνούς έξω από τα στρατόπεδα, όπου η θερμοκρασία ήταν πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Τα θύματα ήταν συνήθως νέοι και υγιείς Εβραίοι ή Ρώσοι. Αφού βυθίζονταν στο παγωμένο νερό, μετρούνταν συνεχώς η θερμοκρασία του σώματός τους. Οι κρατούμενοι με το πέρασμα του χρόνου άρχιζαν να χάνουν τη συνείδησή τους και στο τέλος πέθαιναν με φρικτούς πόνους, όταν η εσωτερική τους θερμοκρασία πλησίαζε τους 25 βαθμούς Κελσίου.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΥΞΗΣ

Στις τεχνικές αυτές μελετούνταν οι τρόποι απόψυξης των παγωμένων σωμάτων, ώστε να εφαρμοστούν στο ρωσικό μέτωπο, καθώς και στις περιπτώσεις που οι πιλότοι ή τα πληρώματα των πλοίων κατέληγαν στην παγωμένη θάλασσα μετά την κατάρριψη των αεροπλάνων ή τη βύθιση των πλοίων τους. Οι μέθοδοι απόψυξης δεν υστερούσαν σε τρόμο από αυτές της κατάψυξης:

Βύθιση σε ζεστό νερό. Οι κρατούμενοι, αφού πάγωναν σε σημείο απώλειας συνείδησης, βυθίζονταν σε δεξαμενές με ζεστό νερό αυξανόμενης θερμοκρασίας. Οι περισσότεροι πέθαιναν από το σοκ της μεγάλης θερμοκρασιακής αλλαγής.

Απόψυξη με ανθρώπινα κορμιά. Οι κρατούμενες γυμνώνονταν και διατάζονταν να αγκαλιάζουν τα παγωμένα θύματα, ώσπου να τα ζεστάνουν με τη θερμότητα του σώματός τους, γεγονός που αποδεικνύονταν τρομερά επώδυνο.

Χορήγηση καυτών υγρών. Χορηγούνταν βίαια καυτό νερό, σε κατάσταση βρασμού, με σωλήνες στο στομάχι, την ουροδόχο κύστη και το έντερο. Από αυτό το πείραμα λέγεται ότι δεν επιβίωσε κανένας κρατούμενος.

ΕΠΙΒIΩΣΗ ΜΕ ΜΕΓAΛΑ YΨΗ – ΘΑΛΑΜΟΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚHΣ ΠIΕΣΗΣ

Επιχειρήθηκε να βρεθεί το μέγιστο ύψος που θα μπορούσαν να επιβιώσουν και να είναι αξιόμαχοι οι πιλότοι της Γερμανικής πολεμικής αεροπορίας (Λουτφάχεν). Για το σκοπό αυτό οι σχεδιαστές των πειραμάτων προμηθεύτηκαν από τη Λουτφάχεν ειδικό θάλαμο χαμηλής πίεσης, στον οποίο κανονικά εκπαιδεύονταν οι πιλότοι τους, στον οποίο μειωνόταν σταδιακά το οξυγόνο, αναπαριστώντας τις συνθήκες που υπάρχουν μέχρι και πάνω από τα 68.000 πόδια (20 χιλιόμετρα) στην ατμόσφαιρα. Πολλές φορές, μάλιστα, οι γιατροί άνοιγαν το κρανίο ή το θώρακα των θυμάτων, όσο ήταν ακόμη ζωντανοί, με σκοπό να παρατηρήσουν αν η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί το σχηματισμό φυσαλίδων, γεγονός που αποδεικνύονταν μετά από βύθιση του θύματος σε δεξαμενή νερού. Συχνά οι κρατούμενοι πέθαιναν με κυριολεκτική έκρηξη των πνευμόνων τους στο θάλαμο αποσυμπίεσης, ενώ όσοι γλίτωναν, εκτελούνταν στο τέλος του πειράματος.

ΓΕΝΕΤΙΚA ΠΕΙΡAΜΑΤΑ

Πραγματοποιούνταν με απίστευτη αγριότητα, κυρίως σε διδύμους, από τον Γιόζεφ Μένγκελε, γιατρό των ταγμάτων Eς Ες. Είχαν ως στόχο τη μελέτη των γενετικών γνωρισμάτων, τη δημιουργία της Άριας φυλής και κυρίως την ικανοποίηση της σαδιστικής αλαζονείας του Μένγκελε .

ΜΑΖΙΚΕΣ ΣΤΕΙΡΩΣΕΙΣ

Επιχειρήθηκε η επινόηση μεθόδων μαζικής στείρωσης δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, ώστε να μην μπορούν να τεκνοποιήσουν και να επιμολύνουν, όπως πίστευαν οι Ναζί, την Αριά φυλή. Με διάφορες μεθόδους στειρώθηκαν στη ναζιστική Γερμανία πάνω από 400.000 άτομα, τις περισσότερες φορές με ένεση τοξικών ή καυστικών ουσιών στη μήτρα και τις ωοθήκες, οι οποίες προκαλούσαν τρομερό πόνο και αιμορραγία. Στους άνδρες η στείρωση επιτυγχάνονταν με ακτινοβόληση με μεγάλες δόσεις ακτινών Χ. Σε όλες τις περιπτώσεις τα εσωτερικά και εξωτερικά γεννητικά όργανα αφαιρούνταν βίαια και στέλνονταν στο Βερολίνο για περαιτέρω μελέτη της αποτελεσματικότητας των σαδιστικών αυτών μεθόδων.

ΧΟΡHΓΗΣΗ ΔΗΛΗΤΗΡIΩΝ

Διάφορα δηλητήρια έμπαιναν στις σούπες που έτρωγαν οι κρατούμενοι, χωρίς βέβαια να το γνωρίζουν. Στη συνέχεια όσοι από αυτούς δεν πέθαιναν, τους θανάτωναν με ένεση χλωροφορμίου, ώστε να γίνουν νεκροτομές και να μελετηθεί η έκταση των ζημιών στα εσωτερικά τους όργανα. Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και τα πειράματα δολοφονίας κρατουμένων με όπλα που περιείχαν δηλητηριασμένες σφαίρες.

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΟΣΤΩΝ, ΜΥΩΝ, ΝΕΥΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ

Με χειρουργικές επεμβάσεις, χωρίς αναισθησία, αφαιρούνταν από τους κρατούμενους οστά, μυς ή νεύρα και μεταμοσχεύονταν από τον ένα στον άλλο, με σκοπό να βρεθούν νέοι τρόποι αντιμετώπισης των τραυματισμών των στρατιωτών στις μάχες. Μετά την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τα ρωσικά στρατεύματα το 1945, βρέθηκαν δεκάδες κομμένα άκρα που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ως μοσχεύματα, αλλά και δεκάδες κρανία που επρόκειτο να σταλούν σε ινστιτούτο ανατομίας του Βερολίνου για φυλετικές μετρήσεις και επιστημονικές εργασίες.

ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΟΥΣIΕΣ ΧΗΜΙΚΟY ΠΟΛEΜΟΥ

Τα θύματα έμπαιναν σε θαλάμους με χημικά αέρια, όπως το φωσγένιο, ώστε να μελετηθεί η έκταση των ζημιών στο εσωτερικό και εξωτερικό του σώματός τους, καθώς και οι τρόποι αποτελεσματικότερης αντιμετώπισής τους. Επίσης, στα σώματα των κρατουμένων μελετούνταν οι ζημιές που προκαλούνταν από το φώσφορο, που ήταν κύριο συστατικό των εμπρηστικών βομβών της εποχής.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΤΕΧΝΗΤHΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟIΗΣΗΣ

Πραγματοποιούνταν με σκοπό την αντιμετώπιση της υποτονικότητας των συζύγων των Γερμανών αξιωματικών. Στις γυναίκες που επιλέγονταν, οι γιατροί έβαζαν άγνωστο μείγμα σπέρματος και χημικών ουσιών στη μήτρα. Πολλές φορές, η ιατρική ομάδα που εκτελούσε αυτά τα πειράματα, έλεγε ψέματα στις γυναίκες, ότι δηλαδή τους χορηγούσε σπέρμα από ζώα και ότι πρόκειται να αναπτυχθεί μέσα τους ένα τέρας. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν, πολλές φορές, οι γυναίκες που τους ανακοινώνονταν ότι θα συμμετάσχουν στα πειράματα, να αυτοκτονούν με διάφορους τρόπους.

Και εάν έπειτα από τα παραπάνω, οι Νάζι τηρούν όπως ισχυρίστηκαν τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσουν την Άρια φυλή, η φυλή αύτη δεν θα αποτελούνταν από ανθρώπους . Γιατί ποιο το νόημα να είσαι ξανθός γεροδεμένος και γαλανομάτης αν δεν είσαι άνθρωπος; Γιατί εγώ και οποιοσδήποτε άλλος λογικός άνθρωπος θα προτιμούσε να είναι «άσχημος» αλλά να μην είναι κτηνώδης. Γιατί το βασικό σε αυτό τον κόσμο για να συγχωρεθούν όλα τα εγκλήματα που έγιναν που είχαν την βάση τους σε ρατσιστικές συμπεριφορές είναι να μην είσαι κτηνώδης, γιατί ο κόσμος μπορεί να συνεχίσει στο μέλλον να είναι κτηνώδης και απάνθρωπος αλλά είναι αναγκαίο να μπορείς να πεις όχι σε αυτό και να χρησιμοποιήσεις τα ιδανικά σου και τα όνειρα σου για όπλα. Γιατί αν μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τον κύκλο της ζωής ως έναν λαβύρινθο, δεν θα έψαχνα τον δρόμο προς την αιώνια ζωή ή τον θάνατο, αλλά τον δρόμο έξω από τον πόνο και την εξαθλίωση, έξω από τις σκέψεις που στοιχειώνουν καθημερινά όλους μας. Και ο μόνος τρόπος για να βγεις είναι η συγχώρεση.

Χριστίνα Χατζηθεοδώρου, Β3