Η ζωή στη ναζιστική Γερμανία

Το ναζιστικό κόμμα με επικεφαλή τον Αδόλφο Χίτλερ ανέβηκε στη εξουσία το 1933 και παρέμεινε στην εξουσία μέχρι το 1945. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων άλλαξε ολοσχερώς τις πολιτικές και κοινωνικές δομές στη Γερμανία, υιοθετώντας φυλετική πολιτική, η οποία οδήγησε στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης και, τελικά, στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ευρώπης.

Αρχικά, για τον απλό «καθαρόαιμο» Γερμανό πολίτη, που δε συμμετείχε στα κοινά και ασχολιόταν μόνο με την οικογένειά του και την εργασία του, είναι βέβαιο ότι η ζωή φαινόταν να έχει σημαντικά βελτιωθεί. Η ανεργία είχε μειωθεί σε σχετικά μεγάλο βαθμό, η πείνα και η αθλιότητα είχαν εξαφανιστεί και η «ποιότητα ζωής» φαινόταν να έχει γίνει καλύτερη. Επιτρεπόταν, επίσης, σε όλους τους πολίτες του Γ΄ Ράιχ να ταξιδεύουν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, αν και το ναζιστικό καθεστώς φρόντιζε να αποτρέπει του Γερμανούς πολίτες από ταξίδια στο εξωτερικό. Εξαίρεση αποτελούσαν όσοι είχαν καταγραφεί στα αρχεία της Γκεστάπο για αντικαθεστωτική δράση, στους οποίους απαγορευόταν κάθε μετακίνηση τους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Τα προϊόντα διατροφής που παράγονταν στη χώρα τους εξασφάλιζαν αρκετά υψηλό βιοτικό επίπεδο στους Γερμανούς πολίτες, ακόμα και στα πρώτα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ελάχιστα ήταν τα είδη, στα οποία σημειώνονταν ελλείψεις, κυρίως όσα χαρακτηρίζονται ως «είδη πολυτελείας» ή χρησιμοποιούνται στην πολεμική παραγωγή. Τα τρόφιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα δεν έλειπαν, όπως και τα είδη ατομικής υγιεινής. Ωστόσο, κατά την περίοδο του Πολέμου, πολλά από αυτά προέρχονταν από την υπεξαίρεση και την κλοπή από τις χώρες που κατέλαβε η Γερμανία, καταδικάζοντας με αυτόν τον τρόπο τους πληθυσμούς αυτών των χωρών στην πείνα και στο θάνατο. Και η Ελλάδα ήταν μεταξύ αυτών των χωρών που πλήρωσαν αυτό το τίμημα.

Παράλληλα, η ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας, με την κατασκευή σημαντικών δημόσιων έργων και την ανάπλαση των υποδομών, προσπάθησε να βελτιώσει το επίπεδο ζωής, διασφαλίζοντας ταχύτερες και ασφαλέστερες μαζικές μεταφορές.

 Όσον αφορά τη θρησκεία οι περισσότεροι Γερμανοί είναι προτεστάντες, ενώ υπάρχουν και αρκετοί καθολικοί, κυρίως στις νότιες περιοχές της χώρας. Το ναζιστικό κόμμα ενθάρρυνε οτιδήποτε ήταν αντίθετο με το χριστιανισμό. 

Πίνακας του Βόλφγκανγκ Βίλριχ που δείχνει την ιδανική ναζιστική οικογένεια. Το ναζιστικό καθεστώς απαγόρευσε στους Άριους να παντρεύονται ή να έχουν κοινωνικές σχέσεις με τις «κατώτερες φυλές».

Στο τομέα της παιδείας, ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος ήταν και παλιός φίλος του Χίτλερ, άλλαξε το αναλυτικό πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Ακόμη, έδωσε την εντολή να τυπωθούν νέα βιβλία, ενώ όσοι από τους καθηγητές δεν ήταν εθνικοσοσιαλιστές απαγορεύτηκε να διδάσκουν. Επιπλέον, ανάγκαζε τους νέους να ενταχθούν στην χιτλερική νεολαία και σε άλλες παρόμοιες οργανώσεις.

Τέλος, λίγο μετά την άνοδο του Xίτλερ στην εξουσία οι ναζί κατόρθωσαν να ελέγξουν και να αναδιοργανώσουν τη δημόσια ζωή σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Γερμανίας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησαν κυρίως το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο. Ειδικά το ραδιόφωνο μετατράπηκε σε κεντρικό εργαλείο προπαγάνδας των εθνικοσοσιαλιστών.

 Χαρά Στασινοπούλου, Δήμητρα Χατζοπούλου, Α3