Πάουλ Τσέλαν, "Φούγκα θανάτου"

Ο Πάουλ Τσέλαν, ίσως ο σημαντικότερος μεταπολεμικός ευρωπαίος ποιητής, γεννήθηκε το 1920 στο Τσερνόβιτς (Μπουκοβίνα). Εβραίος με μητρική γλώσσα τα γερμανικά, σημαδεύτηκε από την εμπειρία του πολέμου και το Ολοκαύτωμα (οι γονείς του πέθαναν σε στρατόπεδα εξόντωσης στην Ουκρανία, ο ίδιος εκτοπίστηκε σε στρατόπεδο υποχρεωτικής εργασίας). Έζησε τη μισή του ζωή στη Ρουμανία, όπου εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής, και την υπόλοιπη μισή στη Γαλλία, όπου εγκαταστάθηκε το 1948. Εκεί παντρεύτηκε και εκεί αυτοκτόνησε τον Απρίλιο του 1970 πέφτοντας στον Σηκουάνα.

Μαύρο γάλα χαραυγής το πίνουμε βράδυ
το πίνουμε μεσημέρι και πρωί το πίνουμε νύχτα ...
δώσ’ του και πίνουμε
φτυαρίζουμε έναν τάφο στους αέρηδες εκεί δεν νιώθεις στριμωγμένος

ένας άντρας μένει στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει σαν έρχεται η σκοτεινιά στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα

γράφει και πηγαίνει μπροστά στο σπίτι κι αστράφτουν τ’ αστέρια
σφυρίζει στα κουτάβια του να έρθουν
σφυρίζει στους Εβραίους του να βγούνε βάζει να φτυαρίσουν έναν τάφο στη γη
μας διατάζει παίξτε έναν χορό

Μαύρο γάλα χαραυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε πρωί και μεσημέρι σε πίνουμε βράδυ
δώσ’ του και πίνουμε
ένας άντρας μένει στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει σαν έρχεται η σκοτεινιά στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτις φτυαρίζουμε έναν τάφο στους αέρηδες εκεί δεν νιώθεις στριμωγμένος

Φωνάζει τρυπήστε πιο βαθιά στο βασίλειο της γης εσείς οι άλλοι τραγουδήστε
και παίξτε
πιάνει την αγκράφα της ζώνης την κραδαίνει τα μάτια του είναι γαλανά
χώστε βαθύτερα τα φτυάρια εσείς οι άλλοι συνεχίστε να παίζετε το χορό

Μαύρο γάλα χαραυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε βράδυ
δώσ’ του και πίνουμε
ένας άντρας μένει στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτις παίζει με τα φίδια

Φωνάζει παίξτε γλυκύτερα τον θάνατο ο θάνατος είν’ ένας μάστορας από τη Γερμανία
φωνάζει πιο σκοτεινά δοξαρίστε τα βιολιά τότε ανεβαίνετε σαν καπνός στον αέρα
τότε έχετε έναν τάφο στα σύννεφα εκεί δεν νιώθεις στριμωγμένος
Μαύρο γάλα χαραυγής σε πίνουμε νύχτα
Σε πίνουμε μεσημέρι ο θάνατος είναι ένας μάστορας από τη Γερμανία
σε πίνουμε βράδυ και πρωί δώσ’του και πίνουμε
ο θάνατος είν’ ένας μάστορας από τη Γερμανία το μάτι του είναι γαλανό
σε χτυπάει με μολυβένια σφαίρα σε βρίσκει στο ψαχνό
ένας άντρας μένει στο σπίτι τα ξανθά σου μαλλιά Μαργαρίτα
αμολάει τα κουτάβια του πάνω μας μάς χαρίζει ένα τάφο στον αέρα
παίζει με τα φίδια και ονειρεύεται ο θάνατος είν’ ένας
μάστορας από τη Γερμανία
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτις