Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Οι χώρες που κατέκτησαν οι Ναζί και οι συνέπειες της γερμανικής κατοχής σε αυτές



Βρισκόμαστε στο 1933... Η θέση του Χίτλερ έχει ήδη ισχυροποιηθεί με το περίφημο κραχ με το οποίο ανατινάχτηκε η διεθνής οικονομία και ο γερμανικός λαός βρίσκει ανακούφιση, από τη διεθνή οικονομική κρίση μα και από τη δυσβάστακτη για τη Γερμανία συνθήκη των Βερσαλιών, στις εθνοσοσιαλιστικές ιδέες του κόμματος του... Η ενδυνάμωση του Χίτλερ και η άνοδός του στην εξουσία είναι γεγονός, ενώ ο κίνδυνος για την Ευρώπη γίνεται όλο και πιο ορατός... Οι «Μεγάλες Δυνάμεις» προσπαθούν αρχικά να αποφύγουν την σύγκρουση και ενδεχομένως μια νέα άσκοπη σφαγή... Το διάστημα αυτό που ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία και αυτοανακηρύχθηκε δικτάτορας της Γερμανίας, αλλά η υπόλοιπη Ευρώπη αποφεύγει δεξιότεχνα τον πόλεμο, η Γερμανία ωριμάζει στρατιωτικά και αποτελεί την πλέον ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης η οποία αιματοκύλησε τον κόσμο και επέφερε καταστρεπτικές συνέπειες παγκοσμίως.
Μέλη της χιτλερικής νεολαίας ακούν το εβδομαδιαίο ραδιοφωνικό μήνυμα του Χίτλερ σε δημόσιο χώρο (1935). Το 1932 υπήρχαν 4,5 εκατομμύρια ραδιόφωνα στη Γερμανία. Δέκα χρόνια αργότερα ξεπέρασαν τα 16 εκατομμύρια. Οι ομιλίες του Χίτλερ ακούγονταν από ραδιόφωνα σε εργοστάσια και καφενεία και από μεγάφωνα στους δρόμους.
Ο γερμανικός στρατός παρελαύνει μπροστά από τον Αδόλφο Χίτλερ.
Το 1939 η Χιτλερική πια Γερμανία εισβάλλει στην Πολωνία μην έχοντας να φοβηθεί την κομουνιστική αρκούδα, με την οποία υπέγραψε συμφωνία μη επίθεσης κατ΄ αρχήν δεκαετούς ισχύος (σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ), την οποία προσπαθούσαν να προσεταιριστούν η Γαλλία και η Αγγλία πριν από τη Γερμανία χωρίς όμως να μπορέσουν να την ικανοποιήσουν. Η γερμανική, λοιπόν, εισβολή στην  Πολωνία  εκτός από μέρος του γερμανοσοβιετικού συμφώνου ήταν μια επίθεση επεκτατισμού και ρατσιστικού μίσους με τρομερές επιπτώσεις για την Πολωνία, την οποία ο Χίτλερ με ευκολία κατέλαβε και στην οποία δημιούργησε 7 στρατόπεδα εξόντωσης, ένα από τα οποία είναι και το μοιραίο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, μέσα στο οποίο εισήχθησαν περίπου 1.300.000 άνθρωποι μα μόνο πολύ λίγοι από αυτούς κατάφεραν να επιβιώσουν... Οι απώλειες της Πολωνίας καθ΄ όλη τη διάρκεια του πολέμου εκτός από εδαφικές ήταν και πληθυσμιακές με 132.000 νεκρούς στρατιώτες και με τον υπερμεγέθη αριθμό των 5.680.000 νεκρών πολιτών συμπεριλαμβανομένων Πολωνών εβραϊκής καταγωγής. Δύο μέρες μετά την εισβολή στην Πολωνία, η Αγγλία και η Γαλλία κήρυξαν τον πόλεμο στον Χίτλερ και γρήγορα η σύγκρουση αυτή έγινε μια παγκόσμιας κλίμακας σύρραξη.
Πολωνοί διαβάζουν το τελεσίγραφο του Χίτλερ (1 Σεπτεμβρίου 1939) που ζητούσε την παράδοση της Πολωνίας. Ο πόλεμος ξεκίνησε όταν η Γερμανία επιτέθηκε στην Πολωνία, που ήταν σύμμαχος της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας.
Ακολούθησε η Δανία, η οποία θέλησε να παραμείνει ουδέτερη και μάλιστα το 1939 υπέγραψε δεκαετές σύμφωνο με τον Χίτλερ· παρ' όλα αυτά λίγους μήνες αργότερα ο φύρερ παραβίασε τη συμφωνία και εισέβαλλε στην Δανία. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής ανεξαρτητοποιήθηκε η Ισλανδία, που ήταν δανική κτήση από το 1380. Η Δανία απελευθερώθηκε το 1945 από τα βρετανικά στρατεύματα.

Έπειτα η Γερμανία εισέβαλε στο Βέλγιο και το κατέλαβε το Μάιο του 1940. Εκεί έχτισε το Μπρέενντονγκ το οποίο ήταν φυλακή και στρατόπεδο εργασίας. Σε αυτό πέθαναν περίπου 400 άνθρωποι, ενώ συνολικά στο Βέλγιο άφησαν την τελευταία τους πνοή 12.000 στρατιώτες και 76.000 αθώοι πολίτες... Απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις το 1944. Ταυτόχρονα σχεδόν με την εισβολή στο Βέλγιο οι ναζί εισέβαλλαν στην Ολλανδία, η οποία επιθυμούσε να παραμείνει ουδέτερη κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και στο παρελθόν, αλλά τα σχέδια των στρατών του Βελγίου, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας ήταν διαφορετικά. Χωρίς ενδοιασμούς, η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην Ολλανδία λόγω της στρατηγικής της θέσης στις 10 Μαΐου του 1940, ως μέρος της εκστρατείας κατά των Συμμάχων. Η επίπεδη διαμόρφωση του εδάφους της χώρας διευκόλυνε την ανάπτυξη των γερμανικών στρατευμάτων και ο ολλανδικός στρατός υπέκυψε σε τέσσερις μέρες, παρά την επίμονη αρχική αντίστασή του, με 7.000 μαχητές και 200.000 αμάχους νεκρούς (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται 105.000 Ολλανδοί εβραϊκής καταγωγής). Μαζί με το Βέλγιο και την Ολλανδία ο Χίτλερ κατέκτησε και το Λουξεμβούργο, το οποίο προσαρτήθηκε επίσημα στο Γ' Ράιχ και μέρος του πληθυσμού υποχρεώθηκε να στρατευθεί στην Βέρμαχτ. Εντούτοις, οι Γερμανοί αντιμετώπισαν ισχυρή αντίσταση από το εργατικό δυναμικό της χώρας, που αρνήθηκε, με απεργίες και σαμποτάζ, να ενταχθεί στην ευρύτερη βιομηχανική δύναμη του Ράιχ. Αρκετοί από αυτούς που στρατεύτηκαν στη Βέρμαχτ αυτομόλησαν στον εχθρό, ιδιαίτερα στο ανατολικό μέτωπο, και άλλοι εντάχθηκαν στην αντίσταση των Βέλγων και Γάλλων μακί. Οι αυτομολήσαντες προς τους σοβιετικούς κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στο στρατόπεδο του Ταμπόρ και χρειάστηκε καιρός μετά την απελευθέρωσή τους για να γυρίσουν, πεζοί οι περισσότεροι, στην πατρίδα τους. Το 1944 στο Λουξεμβούργο έλαβε χώρα η Μάχη των Αρδεννών, μια από τις τελευταίες επιθετικές ενέργειες του γερμανικού στρατού ενάντια στους Συμμάχους. Στη συνέχεια το Λουξεμβούργο στήριξε την αμερικανική αντεπίθεση στον άξονα Λουξεμβούργο - Τρίερ και σχεδόν κάθε μικρό χωριό της χώρας έγινε και ένα μικρό θέατρο μάχης με πολλές καταστροφές. Επίσημα έχασε 4.000 στρατιώτες, η απώλεια πολιτών, όμως, που αντιτάχθηκαν στη λυσσαλέα επίθεση των ναζί και πέθαναν για την ελευθερία είναι πολύ μεγαλύτερος.

Την ίδια χρονιά, τις παραπάνω χώρες, η Γερμανία εισέβαλε στη Γαλλία, η οποία είχε με τεράστιες δαπάνες οικοδομήσει την περίφημη Γραμμή Μαζινό, την οποία εφοδίασε με τα καλύτερα στρατεύματα που είχε στη διάθεσή της, έτσι ώστε να εμποδίσει μια ενδεχόμενη εισβολή από τη Γερμανία...  Όμως, η Γερμανία εισέβαλε στη Γαλλία από τα σύνορα του Βελγίου, αχρηστεύοντας τη μεγάλη αμυντική γραμμή Μαζινό και σε δύο εβδομάδες ο Χίτλερ είχε κατακτήσει όλη τη Γαλλία, ακόμα και το Παρίσι. Οι Γάλλοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Παρά την ανακωχή ο γαλλικός λαός πήρε ενεργά μέρος στο αντιστασιακό μέτωπο, οργανώνοντας από απεργίες μέχρι σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο. Στη Γαλλία δημιουργήθηκαν επίσης τρία στρατόπεδα, ένα εγκλεισμού, ένα φυλάκισης και μεταγωγών και ένα συγκέντρωσης. Κουτσαίνοντας βγήκε η Γαλλία από τον πόλεμο μετρώντας μεγάλες πληθυσμιακές απώλειες ύψους 210.000 στρατιωτών και εθελοντών και 350.000 πολιτών.
Από την επίθεση του γερμανικού στρατού στο Βέλγιο και τη Γαλλία. Μάιος 1940.

Στη λίστα του Χίτλερ σειρά είχε η στρατηγικής θέσης Νορβηγία, με την κατάκτηση της οποίας θα μπορούσε επιτέλους ευκολότερα να πλήξει τους Βρετανούς.  Πράγματι, στις 9 Απριλίου του 1940 η Γερμανία επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στο Όσλο, στο Νάρβικ και σε άλλες νορβηγικές πόλεις. Ο νορβηγικός στρατός, με τη βοήθεια βρετανικών, γαλλικών και πολωνικών στρατευμάτων, αντιστάθηκε στην εισβολή για δύο περίπου μήνες, οπότε αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει στις 7 Ιουνίου 1940. Η κυβέρνηση και ο βασιλιάς της χώρας διέφυγαν στο Λονδίνο. Οι δυνάμεις κατοχής εγκατέστησαν στη χώρα φιλοναζιστική κυβέρνηση, με ηγέτη τον Βίντκουν Κουίσλιγκ, η οποία βρήκε κάποια υποστήριξη από τη πλευρά των Νορβηγών. Γενικότερα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υπήρξε διχασμός στη χώρα, καθώς αντιστασιακά κινήματα συνυπήρξαν με ένα ρεύμα υποστήριξης προς τη Γερμανία. Η κατοχή της χώρας, κατά την οποία δημιουργήθηκαν 3 στρατοπεδα συγκέντρωσης, έληξε το 1945 με την παράδοση των Γερμανικών στρατευμάτων στις 8 Μαΐου. Ο Χίτλερ εγκαθίδρυσε επίσης δύο στρατόπεδα φυλάκισης και μεταγωγών κι δύο στρατόπεδα συλλογής. Η Νορβηγία μέτρησε 2.000 νεκρούς στρατιώτες και 7.000 νεκρούς πολίτες.

Η σφαγή συνεχίζεται στην Γιουγκοσλαβία στην οποία οι ναζί εισέβαλαν μαζί με άλλες δυνάμεις του Άξονα και την οποία διαμέλισαν σε προτεκτοράτα, ενώ η Κροατία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο κήρυξαν την ανεξαρτησία τους... Ένας σκληρός πόλεμος της αντίστασης οδήγησε σύντομα τους παρτιζάνους, με επικεφαλής τον κομμουνιστή ηγέτη Τίτο, στο να αποτελέσουν το πιο σημαντικό κίνημα της αντίστασης, το Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας. Σύντομα θεσπίζεται πολιτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού γιουγκοσλαβικού κράτους, τη Δημοκρατική Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας, καθώς θέτει σε αμφισβήτηση τη διατήρηση της μοναρχίας. Λίγο αργότερα οι παρτιζάνοι αναγνωρίζονται από τους Συμμάχους ως το νόμιμο κίνημα αντίστασης. Οι αντάρτες κερδίζουν σταθερά έδαφος και το φθινόπωρο του 1944, συνεπικουρούμενοι από τον Κόκκινο Στρατό, ελευθερώνουν το Βελιγράδι. Την άνοιξη του 1945, οι δυνάμεις του Άξονα και οι συνεργάτες τους έχουν ηττηθεί. Ο Τίτο σχηματίζει  επίσημα την κυβέρνησή του στις 8 Μαρτίου. Οι τελευταίες συγκρούσεις λαμβάνουν χώρα το Μάιο του 1945 όταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος φτάνει στο τέλος του και επίσημα στην Ευρώπη. Τα στρατεύματα του Τίτο διαπράττουν εκκαθαρίσεις. Τις επόμενες εβδομάδες με την εισβολή των παρτιζάνων στη Σλοβενία, ο Τίτο ισχυρίζεται ότι απελευθερώνονται οι γιουγκοσλάβοι πρόσφυγες από την αυστριακή Καρίνθια. Το πρώτο έτος της κυριαρχίας του Τίτο, μετά από μια περίοδο πολέμου ιδιαίτερα βίαιη, είχε ως αποτέλεσμα την εκκαθάριση 775.000 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων 260.000 ταχέων εκτελέσεων. Η Γιουγκοσλαβία έχασε 300.000 στρατιώτες και τον φρικιαστικό αριθμό του 1.200.000 πολιτών.

Επόμενη είναι η Ελλάδα, η οποία  εισήλθε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940, απαντώντας σε επίθεση της Ιταλίας, με το ιστορικό όχι του Ιωάννη Μεταξά στην έκκληση του φασίστα Μουσολίνι για παράδοση της χώρας, η οποία αντιμετωπιζόταν επιτυχώς. Ωστόσο, με την επέμβαση της Γερμανίας η χώρα ηττήθηκε και αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει... Ακολούθησε περίοδος κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα (1941-1944), όχι όμως χωρίς αντίσταση! Ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ) ήταν η βασική αντιστασιακή οργάνωση με αρχικαπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη (Αθανάσιος Κλάρας). Μεγάλη συγκίνηση προκάλεσε επίσης το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη της Αθήνας. Ενώ ηρωική ήταν και η αντίσταση της Κρήτης. Η κατάκτηση της Ελλάδας έφερε στην επιφάνεια μια παλιά διαμάχη φιλελεύθερων και φιλοβασιλικών, η οποία κορυφώνεται με τον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο, ο οποίος ακολούθησε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1946 – 1949)... Οι ναζί έχτισαν επίσης δύο στρατόπεδα συγκέντρωσης, ένα στη Ρόδο κι ένα στο Χαϊδάρι. Αιμορραγώντας σοβαρά βγήκε η Ελλάδα από τον πόλεμο έχοντας χάσει 88.300 στρατιώτες και 325.000 αθώους πολίτες.
Χάρτης της κατεχόμενης Ελλάδας. Οι κατακτητές διαίρεσαν την Ελλάδα σε τρεις ζώνες κατοχής: α) την ιταλική, που περιλάμβανε τις περισσότερες περιοχές της χώρας, β) τη βουλγαρική (ανατολική Μακεδονία και Θράκη)· σύντομα στις περιοχές αυτές εφαρμόστηκε μια πολιτική με στόχο να διώξει από εκεί τους ελληνικούς πληθυσμούς ή να τους «εκβουλγαρίσει» και γ) τη γερμανική, που περιλάμβανε μεγάλο μέρος της Μακεδονίας και μερικές στρατηγικές περιοχές (την Αθήνα, ένα τμήμα στο νομό Έβρου και κάποια νησιά).
Σκίτσο βρετανικής εφημερίδας για τη γερμανική κατοχή της Ελλάδας.
Εκτέλεση έλληνα αντιστασιακού από τα γερμανικά στρατεύματα.

Χωρίς σχόλιο. 3 Οκτωβρίου 1944.
Ανοικτό παρέμενε το ζήτημα της Ουκρανίας, την οποία ο Χίτλερ ήθελε να υποτάξει πλήρως κάνοντάς την απλά μια μαριονέτα, με δική της «βούληση», στο θανάσιμο πολεμικό του παιχνίδι. Δεν τα κατάφερε όμως, οπότε η γερμανική ηγεσία, μετά την κατάληψη της χώρας, έθεσε την Ουκρανία απευθείας υπό γερμανική διοίκηση. Στην Ουκρανία οργανώθηκαν τόσο αντάρτικα σώματα πιστά στη Μόσχα όσο και εθνικιστικά. Η κυριότερη ομάδα εθνικιστών Ουκρανών ήταν ο Ουκρανικός Επαναστατικός Στρατός του Στέπαν Μπαντέρα.

Ήταν σαφές ότι μετά την κατάκτηση της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων θα ερχόταν η σειρά της Σοβιετικής Ένωσης. Η ανάγκη υποταγής της ΕΣΣΔ είχε και ιδεολογικό υπόβαθρο για τον Χίτλερ, αφού θεωρούσε τους σλάβους ως κατώτερη φυλή και μισούσε θανάσιμα τον κομουνισμό, ενώ εκτός του εξίσου σημαντικού γεωγραφικού χώρου που κατελάμβανε, θα αποτελούσε το μέσο για την συνθηκολόγηση της Μ. Βρετανίας αφού έχοντας πια απομείνει χωρίς συμμάχους δε θα ήταν δυνατό να τα βγάλει πέρα με τις ναζιστικές φάλαγγες. Με την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα», λοιπόν, ο Χίτλερ εφάρμοσε την γερμανική επέλαση στην ΕΣΣΔ. Για να φτάσει όμως εκεί κατέλαβε πρώτα τις τρεις βαλτικές χώρες.... Τον Ιούνιο του 1941 οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Λιθουανία, η οποία ήταν ήδη από το 1940 ενσωματωμένη στην ΕΣΣΔ, και εκεί δημιουργήθηκε άλλο ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η Λιθουανία μέτρησε συνολικά 350.000 νεκρούς... Αργότερα γίνεται εισβολή στην Εσθονία από την οποία στρατεύτηκαν λίγο πιο πρίν 35.000 άντρες από την ΕΣΣΔ για να αντιμετωπίσουν τους ναζί, πράγμα που προκάλεσε την οργή του Χίτλερ, ο οποίος εισέβαλε σκληρά στην χώρα, ενώ δεν παρέλειψε να κατασκευάσει άλλο ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης... Μοιραία έπεσε και η Λετονία στην οποία κατασκευάστηκε εξίσου ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης... Εκτός των βαλτικών χωρών, ως μέρος του σχεδίου Μπαρμπαρόσα, καταλείφθηκε και η τότε ενσωματωμένη στην ΕΣΣΔ Λευκορωσία… Η Λευκορωσία έχασε το ¼ του πληθυσμού της. 360.000 νέοι άνθρωποι μεταβλήθηκαν σε δούλους εργάτες και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι έχασαν τη ζωή τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ο γερμανικός στρατός κατέστρεψε αγρούς, υποδομές, ολόκληρες πόλεις και χωριά αφήνοντας τον κόσμο άστεγο και χωρίς τροφή. Τα αποθέματα τροφίμων δημεύτηκαν και στις κατεχόμενες περιοχές εξαπλώθηκε η πείνα. Πάνω από 5.295 οικισμοί καταστράφηκαν και μερικοί ή όλοι οι κάτοικοι εκτελέστηκαν. Πάνω από 600 χωριά κάηκαν μαζί με όλο τον πληθυσμό τους. Πάνω από 209 πόλεις – σε σύνολο 270 – καταστράφηκαν. Στην Ουκρανία 700 πόλεις μικρές και μεγάλες και 28.000 χωριά αφανίστηκαν. Καθώς ούτε από τη Λευκορωσία ούτε από τη Λετονία έλειψαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης...
Δημόσια εκτέλεση αμάχων για αντίποινα στην ανατολική Ευρώπη.
Σοβιετικοί πολίτες στην περιοχή της Κριμαίας ψάχνουν τους δικούς τους για να τους θάψουν (1942). Οι κατοχικές δυνάμεις έκαναν μαζικές εκτελέσεις αμάχων για αντίποινα.
Η επέλαση σχεδόν πέτυχε μα καθυστέρησε ζωτικά πολύ από την πολιορκία της Μόσχας και του Λένινγκραντ· καμιά από τις δύο πόλεις δεν έπεσε, με αποτέλεσμα να πρέπει να αντιμετωπίσουν το ρωσικό χειμώνα για τον οποίο δεν ήταν προετοιμασμένοι... Αντί όμως να υποχωρήσουν συνέχισαν να προελαύνουν βαθιά μέσα στη Σοβιετική Ένωση εκεί που οι ναζί βρίσκονταν ανάμεσα στο αμόνι του χιονιά και το κομουνιστικό σφυρί, το οποίο απώθησε τους φασίστες και μετά από τέσσερα χρόνια επιτυχιών σε βάρος τους, ο Κόκκινος Στρατός μπήκε στο Βερολίνο στα τέλη του 1945. Η Γερμανία συνθηκολόγησε επίσημα στις 9 Μαΐου 1945. Φυσικά και η ΕΣΣΔ είχε τεράστιες απώλειες, 10 εκατομμύρια στρατιώτες και είκοσι εκατομμύρια αμάχους...
Γερμανοί στρατιώτες παγωμένοι στο ανατολικό μέτωπο. O βαρύς ρωσικός χειμώνας, οι τεράστιες αποστάσεις και η αντίσταση του σοβιετικού στρατού έβαλαν τέλος στη νικηφόρα γερμανική προέλαση προς τα ανατολικά.
Ο Ρώσος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς με την «Έβδομη Συμφωνία» του έδωσε έκφραση στη θέληση των κατοίκων του Λένινγκραντ να αγωνιστούν. Η συμφωνία αυτή γράφτηκε και παίχτηκε για πρώτη φορά στο Λένινγκραντ στη διάρκεια της πολιορκίας (μπορείτε να ακούσετε τη συμφωνία πατώντας εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=Xbru9UcCLQQ).
Οι ναζί αιματοκύλησαν την Ευρώπη, κλέβοντας, εκτελώντας ή ακόμα  καίγοντας ζωντανούς όχι μόνο στρατιώτες αλλά και άμαχους πληθυσμούς, στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, του φασίστα που με την διεστραμμένη ιδεολογία του προκάλεσε στην Ευρώπη απώλειες σε ανθρώπινες ζωές ύψους 60.000.000... Στο όνομα του Χίτλερ δημιουργήθηκαν ειδικοί χώροι εξόντωσης συνανθρώπων μας, οι οποίοι έτυχε να μην χαίρουν της εκτίμησης του... Δημιουργήθηκαν 51 τέτοια στρατόπεδα με άθλιες συνθήκες: επικρατούσε πείνα, αρρώστιες και φόβος, τα 9 από αυτα ήταν στρατόπεδα εξόντωσης... Εκατομμύρια ανθρώπων υπέφεραν από πείνα υπό την γερμανική κατοχή και από τις κακουχίες ενός πολέμου που δεν επέλεξαν να κάνουν... Το πιο φρικαλέο είναι όμως πως στις μέρες μας φαίνεται να ξεσπούν νέα εθνικοσοσιαλιστικά συναισθήματα από τους ίδιους τους συνανθρώπους μας των οποίων οι ίδιοι οι παππούδες έζησαν στην Ελλάδα του Χίτλερ, αλλά εκείνοι φαίνεται προτιμούν την απαξίωση και την ισοπέδωση κάθε συναισθήματος που τους κάνει ανθρώπινους... Βρίσκουν διαφορές σε ίδιους ανθρώπους και τους μισούν για αυτές... Είναι, λοιπόν , υποχρέωση κάθε ανθρώπου να αποκόπτει και να περιθωριοποιεί οποιουδήποτε είδους εκδήλωση εθνικιστικού ρατσισμού και φασισμού, διότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε ελεύθερη βούληση και σκέψη όταν άνθρωποι δίπλα μας, δείχνουν έμπρακτα ό,τι θέλουν να την υποτάξουν!
Εβραίοι από όλη την κατεχόμενη από τους ναζί Ευρώπη μεταφέρονται με βαγόνια για ζώα στα στρατόπεδα θανάτου.
Η πύλη του στρατοπέδου του Άουσβιτς με την επιγραφή «Η δουλειά κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο».
Σελίδα από χειρόγραφο ημερολόγιο που μπόρεσε να κρατήσει μέσα στο Άουσβιτς ο Έλληνας Εβραίος Μαρσέλ Νατζαρί. Το ημερολόγιο βρέθηκε θαμμένο στο στρατόπεδο, εκεί που υπήρχαν τα κρεματόρια, οι φούρνοι δηλαδή που έκαιγαν τους νεκρούς.

Μαζική ταφή νεκρών σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ένας από τους λίγους επιζήσαντες από ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.


ΠΗΓΕΣ
Ιστοσελίδες:




Βιβλία:
Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης, Ο αρχηγός των ατάκτων, 
Μπέρναρ Σω, Πολιτικά Συστήματα 
Μαρκ Μαζάουερ, Στην Ελλάδα Του Χίτλερ.

Σταύρος Ισαακίδης, Γεώργιος Λεβαντής, Α2 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου