71 χρόνια από την αναχώρηση του πρώτου συρμού για το στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκενάου - Πορεία Μνήμης

Την Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η Ισραηλητική Κοινότητα Θεσσαλονίκης οργανώνουν πορεία από την Πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη ως τον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό της πόλης, στη μνήμη 50.000 Ελλήνων Θεσσαλονικέων Εβραίων το θρήσκευμα που θανατώθηκαν στα κρεματόρια.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 15 Μαρτίου 1943 ξεκινά το πρώτο τρένο από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό την Πολωνία. Πρώτα μεταφέρονται οι κάτοικοι του συνοικισμού Βαρόνου Χιρς, που βρισκόταν δίπλα στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό. Έπειτα, ο κενός αυτός συνοικισμός μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οδηγούνται σε αυτό οι κάτοικοι από τις διπλανές γειτονιές (Μικρού Σταθμού, Αγίας Παρασκευής, Ρεζή Βαρδάρ) και από εκεί επιβιβάζονται βίαια στα τρένα για την Πολωνία. Έπονται οι Εβραίοι των άλλων συνοικιών της Θεσσαλονίκης.

«Ο συνοικισμός Χιρς κυκλώνεται, περιφράσσεται με σανίδια ψηλά. Ευρίσκεται κοντά στο Σταθμό. (...) Στις 4 Μαρτίου η απομόνωση έχει ολοκληρωθεί. Η περίφραξη με υψηλά σανίδια ενισχύεται με ένα στέρεο φράχτη από συρματοπλέγματα. Υπάρχουν τρεις είσοδοι που βγαίνουν, δύο σε δύο διαφορετικούς δρόμους και μια στο σταθμό». Μ. Μόλχο, επιζήσας όμηρος.

«Αυτός ο συνοικισμός (...) ήταν δίπλα στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό. Ένα πρωί οι Ούννοι τον περίφραξαν με υψηλά σανίδια. Όταν τελείωσε η περίφραξη, απαγόρευσαν στους Εβραίους να εξέλθουν απ’ το γκέτο. Επίσης απαγόρευσαν στους χριστιανούς να εισέλθουν στο Βαρώνου Χιρς. Όταν άναβαν τους προβολείς που είχαν βάλει, νόμιζες πως ήταν μέρα. Δεκαπέντε Μαρτίου του ’43 γίνεται η πρώτη αποστολή προς το θάνατο με τους κατοικούντες στο Βαρώνου Χιρς. Τα βαγόνια του θανάτου αναμένουν στο σταθμό που είναι εκεί κοντά...». Λ. Χ. Περαχιά, επιζήσας όμηρος.

«Στις 2 τα μεσάνυχτα, πάλι κουδουνίσματα, πάλι φωνές. Συγκέντρωση στον κεντρικό δρόμο, κατά πεντάδες (...) Δυόμιση χιλιάδες περίπου άνθρωποι που αγνοούσαν τα πάντα για το τι τους περίμενε, μείναν όρθιοι δύο ολόκληρες ώρες πριν ξεκινήσουν για το σιδηροδρομικό σταθμό. Καθισμένοι πάνω σε πέτρες, θα ακούγαμε σε λίγο τη διαταγή για την αναχώρησή μας». Χ. Σ. Κούνιο, επιζήσας όμηρος.